De eerste keer dat mij gevraagd werd om beelden te kopiëren, was voor het project Huis ten Bosch in Japan. Naast het al bestaande Holland Village bij Nagasaki werd een tweede attractiepark gebouwd, waarvoor ook gebouwen uit Nederland op ware grootte gekopieerd moesten worden. Het werd serieus aangepakt: er werden zelfs metselaars en voegers uit Nederland overgevlogen, omdat de Japanners te netjes, te saai werkten. Voor de beeldhouwwerken was het eerste plan om rubbermallen te maken van de originelen, en daarvan in Japan afgietsels in beton te maken. Dat stuitte op nogal wat bezwaren van de kant van Monumentenzorg. Daarom werd gekozen voor een andere oplossing: kopiëren. Om het procédé te testen, maakte ik een proeftegel in purschuim van het reliëf boven de ingang van het Scheepvaartmuseum in Amsterdam. Die werd bekleed met een laag polyester, ter versteviging, en daarna op kleur gebracht. De Japanners waren tevreden. Bijkomend voordeel van deze werkwijze was, dat de tegel een stuk hanteerbaarder/lichter/flexibeler was dan een betonnen exemplaar; niet onbelangrijk in een aardbevingsgevoelig gebied!
Daarna moesten er nog een groot aantal andere reliëfs gekopieerd worden. Ik was met een zekere gêne aan het project begonnen: ik vond kopiëren eigenlijk een beetje “not done”…. Tijdens de opleiding had het uitwerken van eigen ideeën hoog in het vaandel gestaan. Maar terwijl ik er mee bezig was, kreeg ik er steeds meer lol in, en merkte ik bovendien dat het heel leerzaam was. Behalve mijn eigen kijk op mens- en dierfiguren, en míjn idee over hoe ik ze kon weergeven in een stenen reliëf, kreeg ik nu de visie van een kunstenaar van een paar eeuwen terug er zomaar bij cadeau! Ik mocht over zijn schouder en met zijn ogen en handen meekijken! Misschien niet voor niets dat kunstenaars vroeger hun opleiding begonnen met kopiëren?
Omdat de projecten die gemaakt moesten worden, erg groot waren, werkte ik er samen met een collega aan. Ook dat kwam de kwaliteit zeker ten goede: twee zien meer dan één. En omdat het niet ging om het uitwerken van het persoonlijke idee van een van ons twee, zaten we elkaar ook niet in de weg.
Na deze megaprojecten ben ik nergens meer bang voor!